Zapowiedzią nowego albumu był utwór Wolves Ov Siberia grany
na żywo podczas koncertów od dłuższego czasu. Natomiast singlem do którego
powstał teledysk i który jako pierwszy miał za zadanie promować nadchodzący
album to God = Dog. God = Dog, jak sam tytuł wskazuje, to utwór który doskonale
spełnił swoją promocyjną rolę. Tę rolę spełnił ze względu na swój
kontrowersyjny i radykalny przekaz zawarty w tekście, tytule jak i teledysku
który został wyprodukowany przez Grupę 13. Singlowi God = Dog, towarzyszył
również swego rodzaju heppening który polegał (i polega) na wyprodukowaniu przez Behemoth karmy dla psów w kształcie
krzyża. Heppening został okraszony hasłem: „krzyż w końcu może przyczynić się
do czegoś dobrego”, bo jak wiemy, na codzien, krzyż jak i kazda religia do
niczego dobrego się nie przyczynia. Karmę można zakupić na Behemoth Webstore.
Słuchając utworu Bóg = Pies można było wysnuć wniosek że
nadchodzący album będzie połączeniem The Satanist oraz Evangelion (2009). Nic z
tych rzeczy. Do tej pory Behemoth starał się grać coraz szybciej, coraz mocniej...a
tutaj mamy do czynienia z najbardziej dojrzałym albumem w historii tego
zespołu.
Nie zmienił się radykalny i kontrowersyjny przekaz, wizualna
otoczka oraz ideologiczny wydźwięk również pozostały takie same. Mimo tego,
sluchając tego albumu i biorąc pod uwagę kompozycje, jest to najbardziej
rockowy album Nergala i spółki, w ogólnym rozumieniu tego słowa.
Ilyayd rozpoczyna się od intra o nazwie Solve w którym główną
rolę gra dziecięcy chórek oraz fragment tekstu z God = Dog. Wtajemniczeni
wiedzą, iż w utworze Me and That Man – Cross My Heart And Hope To Die, również
pojawił się taki chórek. Jak przyznał Nergal podczas spotkania w poznańskim
Empiku – spodobał mu się efekt i wydźwięk więc postanowił zastosować ten zabieg
również na albumie Behemoth. Dziecięcy
chórek pojawia się również w God = Dog.
Kolejnym utworem który zasługuje na uwagę jest Bartzabel w
którym, chyba poraz pierwszy w historii Behemoth, refren jest zaśpiewany przez
Nergala w sposób melodyjny. Tego typu wokal pojawia się również w innych
utworach czyli Sabbath Mater oraz wspomnianym tu już God = Dog.
Muzycznie, biorąc pod uwagę The Satanist, album jest
zdecydowanie...inny. Wolniejszy to złe słowo, ale jest inny...Inferno nie stara
się już osiągnąć prędkości światła. Pojawia się też więcej, nazwijmy to, gitary
akustycznej i bardzo klimatycznych wstępów do utworów które budzą skojarzenia z
naszą rodzimą Batushką. Za przykład mogą
poslużyć utwory takie jak God = Dog, Bartzabel, Havohej Pantocrator czy outro o
nazwie Coagvla.
Behemoth to nie tylko muzyka, to swego rodzaju zjawisko
kulturowe oraz sztuka. Promocji albumu I Loved Your At Your Darkest
towarzyszyła również wystawa o nazwie Thou Art Darkest która odbyła się w kilku
miastach europy a przedstawiała obrazy oraz rzeźby związane z albumem. Nergal i spólka w ramach promocji odwiedzili
również największe polskie miasta (Empik) gdzie była okazja zebrać podpisy,
zrobić sobie zdjęcie oraz zadać pytania zespołowi. Nie musieliby tego robić,
ale robią.
Czy Behemoth podnieśli poprzeczkę i przeszkoczyli samych
siebie? Nie wydaje mi się, pułapu z The Satanist zdecydowanie nie przeskoczyli,
natomiast zaserwowali coś zdecydowanie innego lecz na takim samym poziomie.
Jaki wydźwięk będzie miał nowy materiał na żywo? Przekonać się będzie można w
grudniu podczas trzech koncertów w ramach Merry Christless.
Autorem muzyki oraz tekstów jest Adam Nergal Darski, z wyjątkiem Bartzabel gdzie autorami tekstu są Aleister Crowley i Krzysztof Azarewicz. Wydawnictwo jest również okraszone komentarzami Krzysztofa Azarewicza do każdego z tekstów.
Behemoth - I Loved You At Your Darkest (2018)
1. Solve (Intro)2. Wolves Ov Siberia
3. God = Dog
4. Ecclesia Diabolica Catholica
5. Bartzabel
6. If Crucifixion Was Not Enough...
7. Angelvs XIII
8. Sabbath Mater
9. Havohej Pantocrator
10. Rom 5:8
11. We Are The Next 1000 Years
12. Coagvla (Outro)
Profil zespołu: https://www.facebook.com/behemoth/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz